Tag: CEIDG

Wpisy udostępniane na niniejszym blogu mają charakter uwag ogólnych oraz charakter ogólnoinformacyjny i nie mogą być uznawane za poradę prawną. Pamiętaj, że każdy wpis sporządzany jest zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym w chwili jego publikacji.

blog

Przedsiębiorco aktualizuj swój wpis w CEiDG – konsekwencje braku zmiany adresu prowadzenia działalności w rejestrze

Opublikowano Autor: admin

Podczas rejestracji działalności gospodarczej w CEiDG młody przedsiębiorca podaje we wniosku swoje liczne dane, w tym dane osobowe. Jednym z nich jest miejsce wykonywania działalności gospodarczej, potocznie zwane siedzibą przedsiębiorcy. Często zdarza się, ze po tym jak nasza działalność zaczyna się dynamicznie rozwijać, istnieje konieczność zmiany tego miejsca na większe czy lepiej dostosowane do naszych potrzeb. Taką zmianę należy bezwzględnie od razu zgłosić do CEiDG. Jakie konsekwencje niosą za sobą zaniedbania w tym zakresie i dlaczego jest tak istotne, aby adres ten oraz pozostałe ujawnione dane przedsiębiorcy były zawsze aktualne?

Co do zasady, do CEiDG zgłaszamy dwa rodzaje danych: dane ewidencyjne oraz dane informacyjne. Zgodnie z art. 5 ust. 1 i 2 ustawy o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy:

Dane ewidencyjne to m.in.: imię i nazwisko przedsiębiorcy, numer PESEL, dodatkowe określenia, które przedsiębiorca włącza do firmy, o ile przedsiębiorca takich używa; numer identyfikacyjny REGON przedsiębiorcy, numer identyfikacji podatkowej (NIP) przedsiębiorcy; informacja o obywatelstwie przedsiębiorcy; adres do doręczeń albo adres stałego miejsca wykonywania działalności gospodarczej; przedmiot wykonywanej działalności gospodarczej według Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) itd.

Dane informacyjne to m.in.: data rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej; data zawieszenia i wznowienia wykonywania działalności gospodarczej; informacja o istnieniu lub ustaniu małżeńskiej wspólności majątkowej itd.

Jak wynika z przepisów ustawy o CEiDG, w sytuacji zmiany którejś z danych ewidencyjnych, istnieje konieczność zgłoszenia tej zmiany w terminie 7 dni od daty jej zaistnienia. W zakresie danych informacyjnych, taki obowiązek również istnieje, jednak ustawa nie określa terminu w jakim należy tego dokonać, więc właściwie może do tego dojść w każdym czasie.

Co w przypadku, gdy nie dopełnicie tego obowiązku i dlaczego tak szczególnie ważne są zmiany w zakresie adresu do doręczeń/adresu stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej?

Warto w tym kontekście wiedzieć, że w kodeksie postępowania cywilnego obowiązuje przepis, który umożliwia doręczenie przedsiębiorcom pism procesowych (w tym pozwu) na adres wskazany właśnie w CEiDG (art. 133 § 2a k.p.c.) Zgodnie z jego brzmieniem, pisma procesowe dla przedsiębiorców i wspólników spółek handlowych, wpisanych do rejestru sądowego albo Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEiDG), doręcza się na adres udostępniany w rejestrze albo CEiDG, chyba że strona wskazała inny adres dla doręczeń. Jeżeli ostatni udostępniony adres został wykreślony jako niezgodny z rzeczywistym stanem rzeczy i nie zgłoszono wniosku o wpis nowego adresu, który podlegałby udostępnieniu, adres wykreślony jest uważany za adres udostępniony w rejestrze albo CEiDG. W praktyce oznacza to, że pozew wytoczony przeciwko Wam może zostać uznany za doręczony prawidłowo, a tym samym doprowadzić do wydania wyroku zaocznego bez waszego udziału, a o tym fakcie dowiecie się dopiero od komornika sądowego po dokonanym zajęciu. W orzecznictwie sądowym bezspornym jest, że w przypadku próby doręczenia przesyłki na prawidłowy adres (a za taki uważany jest ujawniony przez Was w rejestrze) i jej dwukrotnego awizowania, przesyłkę uważa się za doręczoną. Co więcej, nawet jeśli listonosz zaznaczy, że pod danym adresem ujawnionym w CEiDG nie ma żadnego podmiotu i nie pozostawi w związku z tym awizo, przesyłka taka również zostanie uznana za doręczoną. Zgodnie z art. 139 § 3 k.p.c pisma dla osób prawnych, organizacji, osób fizycznych podlegających wpisowi do rejestru albo ewidencji na podstawie odrębnych przepisów – w razie niemożności doręczenia w sposób bezpośredni z uwagi na nieujawnienie w rejestrze albo w ewidencji zmiany adresu, a w przypadku osób fizycznych miejsca zamieszkania i adresu – pozostawia się w aktach sprawy ze skutkiem doręczenia, chyba że nowe miejsce zamieszkania i adres są sądowi znane. Te same zasady dotyczą wszelkich doręczeń z urzędów, w tym z urzędu skarbowego.

Dodatkową konsekwencją dla przedsiębiorcy zaniechania dokonania zmiany w danych ewidencyjnych jest odpowiedzialność za wykroczenie w tym zakresie. Zgodnie z art. 601 § 1 i 2 kodeksu wykroczeń kto wykonuje działalność gospodarczą bez wymaganego zgłoszenia do ewidencji działalności gospodarczej, wpisu do rejestru działalności regulowanej lub bez wymaganej koncesji albo zezwolenia, albo nie dopełnia obowiązku zgłaszania do ewidencji działalności gospodarczej zmian danych objętych wpisem, podlega karze ograniczenia wolności albo grzywny. Zgodnie z art. 24 § 1 kodeksu wykroczeń grzywna może zostać wymierzona w wysokości od 20 do 5000 zł, zaś kara ograniczenia wolności trwa miesiąc. Co ważne, zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy, o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy, osoba fizyczna wpisana do CEiDG ponosi odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną zgłoszeniem do CEiDG nieprawdziwych danych, jeżeli podlegały obowiązkowi wpisu na jej wniosek, a także niezgłoszeniem danych podlegających obowiązkowi wpisu do CEiDG w ustawowym terminie albo niezgłoszeniem zmian danych objętych wpisem, chyba że szkoda nastąpiła wskutek siły wyższej albo wyłącznie z winy poszkodowanego lub osoby trzeciej, za którą osoba wpisana do CEiDG nie ponosi odpowiedzialności.

Jak widzicie, obowiązujące przepisy przewidują cały szereg negatywnych konsekwencji dla zapominalskich przedsiębiorców, którzy nie dokonają we właściwym terminie zmiany w zakresie danych ewidencyjnych ujawnianych w rejestrze CEiDG. Szczególnie dotkliwe mogą być te dotyczące zaniechań w zakresie zmian w adresie do doręczeń przedsiębiorcy.

Wpisy udostępniane na niniejszym blogu mają charakter uwag ogólnych oraz charakter ogólnoinformacyjny i nie mogą być uznawane za poradę prawną. Pamiętaj, że każdy wpis sporządzany jest zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym w chwili jego publikacji.

blog

VADEMECUM MŁODEGO PRZEDSIĘBIORCY – jak krok po kroku założyć spółkę cywilną i spółkę jawną

Opublikowano Autor: admin

W zeszłym tygodniu w ramach mojego nowego cyklu „Vademecum młodego przedsiębiorcy” przybliżyłam Wam podstawowe zagadnienia związane z rozpoczęciem prowadzenia jednoosobowej działalności gospodarczej. Nie jest to jednak jedyna forma, w której możecie rozpoczynać swoją aktywność na rynku, szczególnie jeśli macie na horyzoncie potencjalnych wspólników. Ta forma to znana wszystkim, przynajmniej z nazwy SPÓŁKA. Dziś postaram się nieco rozjaśnić Wam czym jest spółka cywilna i czy to w ogóle jest spółka oraz czym jest spółka jawna i jak wystartować jeśli chcecie wybrać prowadzenie działalności w jednej z tych form. Gotowi?

Zacznijmy od SPÓŁKI CYWILNEJ – najbardziej popularnej obecnie spółki w Polsce. Tak naprawdę jest to spółka wyłącznie z nazwy, nie ma ona nic poza nią wspólnego ze wszystkimi pozostałymi spółkami, które funkcjonują na naszym rynku zgodnie z polskim prawem. Podstawą jej działania nie jest kodeks spółek handlowych, ale kodeks cywilny. Spółka ta istnieje wyłącznie abstrakcyjnie, ponieważ nie ma tzw. podmiotowości prawnej i istnieje od momentu zawarcia umowy spółki. Oznacza to, że sama spółka nie może zawrzeć żadnej umowy, mogą to zrobić wyłącznie jej wspólnicy. Zaletą takiej spółki jest to, że mogą ją zawierać zarówno osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej jak i zarejestrowane i działające już podmioty np. dwie jednoosobowe działalności gospodarcze. Charakteryzuje się minimalną formalizacją i uproszczoną strukturą organizacyjną. Spółka ta nie wymaga również żadnego kapitału początkowego. Nie ma tutaj właściwie żadnych dodatkowych obowiązków bardziej rozbudowanych niż tych dla jednoosobowej działalności gospodarczej. Kształtowanie umowy spółki jest dużo bardziej swobodne niż przy spółkach prawa handlowego, w tym przy spółce jawnej.

Z kolei SPÓŁKA JAWNA to podstawowa spółka z rodzaju spółek osobowych uregulowanych w kodeksie spółek handlowych. Zaletą wyboru tej formy prowadzenia działalności gospodarczej jest brak posiadania minimalnego kapitału zakładowego na początku działalności. Regulacje w kodeksie dają dużą możliwość modyfikacji zawartych w nim zapisów, co powoduje, że jest to niezwykle elastyczna forma prowadzenia działalności pasująca do początkujących niewielkich interesów. Od spółki cywilnej różni się przede wszystkim dodatkowymi obowiązkami – w szczególności tymi związanymi informowaniem KRS o braku obowiązku składania sprawozdania finansowego bądź przy ustawowo określonych wyjątkowych warunkach ze sporządzaniem i składaniem raz do roku sprawozdania finansowego z prowadzonej działalności.

Podejmując decyzję o wyborze pomiędzy spółką cywilną a jawną trzeba też zwrócić uwagą na zasadę odpowiedzialności wspólników za zobowiązania każdej z tych spółek. I w jednym i drugim przypadku wspólnicy odpowiadają całym swoim majątkiem, jednak różnica pomiędzy tymi dwoma formami jest taka, że w przypadku spółki cywilnej wierzyciel pozywa od razu wszystkich wspólników, a nie spółkę. W przypadku spółki jawnej za zobowiązania powstałe po wpisie spółki do KRS wierzyciel może podejmować egzekucję z majątków wspólników dopiero po tym jak egzekucja z majątku spółki okaże się bezskuteczna.

Jak więc założyć każdą z omawianych spółek? Przedstawiam po kolei, krok po kroku jak to zrobić. Przed użyciem zapoznaj się dokładnie z przepisami i formularzami KRS bądź skonsultuj się z profesjonalistą 🙂

SPÓŁKA CYWILNA

1. Najpierw umowa

Rozpoczęcie działalności spółki cywilnej wymaga przede wszystkim zawarcia umowy takiej spółki. Umowa taka nie musi być zawarta w żadnej szczególnej formie, wystarczy więc zwykła forma pisemna. Umowa powinna wskazać dane wspólników, przedmiot działalności spółki oraz wkłady wnoszone przez każdego ze wspólników. Kluczowy jest to, że wkładem nie muszą być wyłącznie pieniądze ale również mogą być usługi i świadczenie pracy. Kodeks cywilny przewiduje cały szereg przepisów dla samej umowy spółki cywilnej ale również dla jej funkcjonowania. Przyszli wspólnicy, w zależności od tego jaki cel sobie obrali mogą uregulować te kwestie w umowie, bądź tego nie robić, jednak wtedy będą zmuszeni do dostosowania się do regulacji z ustawy.

2. Uzyskanie NIP, REGON, zgłoszenie VAT

Pomimo, że SPÓŁKA CYWILNA nie ma osobowości prawnej, jak wskazałam wcześniej, aby mogła funkcjonować musi mieć nadany numer NIP oraz REGON. W przypadku spółki cywilnej mamy więc osobne numery NIP i REGON dla każdego ze wspólników ale też dla samej spółki. W tym celu należy wystąpić do Głównego Urzędu Statystycznego oraz do Urzędu Skarbowego. Aby stać się VATowcem, podobnie jak w przypadku jednoosobowej działalności gospodarczej należy złożyć formularz/wniosek VAT-R ale dla SPÓŁKI nie dla WSPÓLNIKÓW, ponieważ to ona jest płatnikiem VAT. W Urzędzie Skarbowym należy opłacić podatek od czynności cywilno-prawnych w wysokości 0,5% wartości wkładów. CO KLUCZOWE WŁAŚCIWY BĘDZIE TUTAJ NIE URZĄD SKARBOWY DLA MIEJSCA ZAMIESZKANIA WSPÓLNIKÓW, ALE URZĄD SKARBOWY WŁAŚCIWY DLA SIEDZIBY SPÓŁKI.

3. ZUS

To jeszcze nie wszystko, jeśli będziecie zatrudniać pracowników, spółkę należy zgłosić jako płatnika składek w ZUS w ciągu 7 dni od powstania obowiązku, każdy ze wspólników musi się również zgłosić samodzielnie tak jak przy klasycznej jednoosobowej działalności gospodarczej.

4. Rejestracja?

Spółka cywilna jako taka nie wymaga rejestracji w żadnym rejestrze, jedynie każdy ze wspólników musi zostać osobno zarejestrowany w CEiDG. Ważnym jest to, że jeśli przyszli wspólnicy nie mają jeszcze zarejestrowanej działalności gospodarczej każdy z nich powinien to zrobić w sposób prawie identyczny jak ten opisany w moim poprzednim artykule „VADEMECUM MŁODEGO PRZEDSIĘBIORCY – rozpoczęcie jednoosobowej działalności gospodarczej” z tą różnicą, że w rejestrze muszą zaznaczyć, że są WSPÓLNIKAMI SPÓŁKI CYWILNEJ podać jej NIP i REGON. Jeśli obydwie osoby prowadzą już działalność muszą jedynie zaktualizować swój wpis dodając informację o byciu wspólnikiem spółki cywilnej.

SPÓŁKA JAWNA

1. Najpierw umowa, czyli standardowy pierwszy krok:

Aby móc zawiązać spółkę jawną, wspólnicy muszą zawrzeć umowę powołującą ją do życia. Musi być ona zawarta w formie pisemnej zwykłej, inaczej będzie nieważna. Kodeks spółek handlowych określa jakie minimalne regulacje musi zawierać taka umowa. Według przepisów umowa spółki jawnej powinna określać: 1) firmę i siedzibę spółki, 2) określenie wkładów wnoszonych przez każdego wspólnika i ich wartość, 3) przedmiot działalności spółki, 4) czas trwania spółki, jeżeli jest oznaczony. Tak jak wspomniałam powyżej, kodeks spółek handlowych daje dość dużą wolność, którą w zakresie SWOBODY ZAWIERANIA UMÓW można wykorzystać dla kształtowania zasad funkcjonowania spółki jawnej i stosunków wewnętrznych pomiędzy wspólnikami. Powoduje to, że tą formę prowadzenia działalności dość fajnie można dostosować do tego jakie są relacje pomiędzy wspólnikami. Warto nie podchodzić do takiej umowy w sposób standardowy, ponieważ jeśli w Waszej umowie nie znajdą się zapisy wykraczające poza te obowiązkowe, będziecie musieli działać dokładnie według sztywnych zasad z kodeksu.

Umowę można też zawrzeć przy wykorzystaniu wzorca umownego wraz z rejestracją spółki. Możecie tego dokonać za pomocą strony internetowej ministerstwa sprawiedliwości. (patrz: https://ekrs.ms.gov.pl/). Zawarcie umowy spółki jawnej przy wykorzystaniu wzorca umowy wymaga wypełnienia udostępnionego przez ministerstwo formularza umowy i opatrzenia umowy KWALIFIKOWANYM PODPISEM ELEKTRONICZNYM ALBO PODPISEM POTWIERDZONYM PROFILEM ZAUFANYM EPUAP. Taka umowa spółki jawnej jest zawarta po wprowadzeniu do systemu teleinformatycznego wszystkich danych koniecznych do jej zawarcia i z chwilą opatrzenia ich podpisami elektronicznymi wspólników. Jak widać wymogiem koniecznym jest tutaj posiadanie podpisu elektronicznego lub profil zaufany ePUAP. Trzeba również założyć profil na wskazanej stronie internetowej.

2. Rejestracja – i to by było na tyle – ZASADA JEDNEGO OKIENKA:

Spółka jawna, jak wszystkie spółki prawa handlowego, wymaga zarejestrowania jej w Krajowym Rejestrze Sądowym, a dokładnie w Rejestrze Przedsiębiorców. Aby to zrobić musicie wypełnić formularz KRS-W1 dostępny na stronie internetowej ministerstwa sprawiedliwości bądź złożyć taki wniosek przy okazji zawierania umowy przy wykorzystaniu wzorca umownego, o czym wyżej. Do wskazanego formularza głównego w formie tradycyjnej muszą zostać załączone również inne formularze dodatkowe (obowiązkowo formularze KRS-WB, KRS-WM i KRS-WK bądź inne w zależności od stanu faktycznego i potrzeb).

Wszystkie niezbędne wnioski i formularze znajdziecie na stronie https://bip.ms.gov.pl/pl/rejestry-i-ewidencje/krajowy-rejestr-sadowy/formularze-wnioskow-wykorzystywanych-w-krs/.

Do wniosku przede wszystkim musi zostać załączona UMOWA SPÓŁKI, o której pisałam powyżej. Ponadto do wniosku trzeba także załączyć dowód uiszczenia opłaty od niego. Inaczej niż w przypadku jednoosobowej działalności gospodarczej rejestracja spółki jawnej nie jest darmowa. Kosztuje ona w wersji tradycyjnej łącznie 600 zł (500 zł za samą rejestrację i 100 zł za ogłoszenie w Monitorze Sądowym i Gospodarczym). Przy zawarciu umowy za pomocą systemu teleinformatycznego wskazane opłaty są nieco niższe – 250 zł za samą rejestrację i 100 zł za ogłoszenie. Dodatkowo trzeba też opłacić podatek od czynności cywilnoprawnych – 0,5% wartości wniesionych wkładów. Warto też zauważyć, że płatna jest, choć w innej wysokości, każda zmiana danych w KRS (np. zmiana wspólników, siedziby, do których ujawniania zobowiązana jest spółka.

Przy spółce jawnej inaczej niż przy spółce cywilnej mamy zasadę jednego okienka podobnie jak przy jednoosobowej działalności gospodarczej. Oznacza to, że w jednym miejscu składamy automatycznie wniosek nie tylko o rejestrację w KRS, ale również nadanie NIP, rejestrację VAT, nadanie REGON oraz do ZUS – rejestracja spółki jako płatnika składek za zatrudniane osoby oraz wspólników jako płatników składek na własne ubezpieczenia.

I na koniec. Wiem, wiem to wszystko o czym napisałam brzmi strasznie skomplikowanie. Jednak przy dokładnym zapoznaniu się z formularzami i przygotowaniem się do założenia spółki cywilnej albo jawnej wszystko idzie zazwyczaj dość sprawnie. To jasne, że trzeba pamiętać o wielu wielu rzeczach. A wybór formy prowadzenia działalności nie jest prosty. Dobra wiadomość jest jednak taka, że po pewnym czasie, kiedy dana forma przestaje Wam odpowiadać można przekształcić spółkę cywilną w spółkę jawną, bądź inną. Spółkę jawną również możecie przekształcać na różne sposoby. Za tydzień wrócimy na chwilę do jednoosobowej działalności gospodarczej i postaram się wyjaśnić Wam jak to jest z tym ZUSem, ile składek płacimy i w jakiej wysokości, kiedy to musimy robić oraz co się dzieje w sytuacji gdy jednocześnie jesteście pracownikiem zatrudnionym na umowie o pracę i chcecie założyć własną działalność. A na razie pozdrawiam z urlopu!

Wpisy udostępniane na niniejszym blogu mają charakter uwag ogólnych oraz charakter ogólnoinformacyjny i nie mogą być uznawane za poradę prawną. Pamiętaj, że każdy wpis sporządzany jest zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym w chwili jego publikacji.

blog

VADEMECUM MŁODEGO PRZEDSIĘBIORCY – rozpoczęcie jednoosobowej działalności gospodarczej

Opublikowano Autor: admin

Sprzedaż własnoręcznie wykonanych mebli, a może sprzedaż namalowanych w wolnej chwili obrazów, które od dawna zalegały na strychu czy może firma kurierska? Po tym jak wybierzecie właściwą branżę, w której chcecie działać i już wiecie, że chcecie stać się przedsiębiorcą przychodzi pora na podjęcie decyzji o formie w jakiej rozpoczniecie pierwszą działalność gospodarczą. Każdy rodzaj Waszej aktywności na rynku różni się od siebie kosztami z tym związanymi czy też możliwymi formami opodatkowania. Dziś chciałam wam przybliżyć najważniejsze zagadnienia, o których powinniście wiedzieć zakładając JEDNOOSOBOWĄ DZIAŁALNOŚĆ GOSPODARCZĄ.

Jednoosobowa działalność gospodarcza to podstawowa forma działalności dla ludzi, którzy stawiają dopiero pierwsze kroki w biznesie i nie mają na horyzoncie żadnych potencjalnych wspólników ani inwestorów. Jest to najprostsza forma, której założenie wymaga minimum formalności, jej prowadzenie nie wiąże się ze zbyt wieloma obowiązkami w porównaniu z innymi formami, a gdy taka działalność osiągnie sukces zawsze można ją przekształcić w spółkę. W praktyce należy pamiętać jednak o kilku bardzo istotnych kwestiach.

Od jakiegoś czasu ustawodawca idąc „na rękę” osobom, które dopiero po raz pierwszy zakładają własną działalność gospodarczą starał się zorganizować system jej rozpoczynania tak, aby maksymalnie skrócić wszystkie formalności do „systemu jednego okienka”. Udało się to jedynie połowicznie, ponieważ oprócz samego wniosku o wpis do rejestru, który jest obowiązkowy, aby móc w ogóle funkcjonować jako przedsiębiorca trzeba dopełnić jeszcze co najmniej kilku bardzo ważnych formalności.

Samo uruchomienie działalności odbywa się przez złożenie wniosku do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEiDG). Jest to bezpłatne i można to zrobić w każdym dowolnym urzędzie miasta/gminy/dzielnicy bądź elektronicznie. Samo wypełnienie wniosku, którego wzór znajdziecie na stronie internetowej pod adresem https://prod.ceidg.gov.pl/ceidg.cms.engine/?F;1886f97b-43a9-4b16-b197-cc969b6917ba trwa około 30 minut. Jeśli nie pracowaliście nigdzie wcześniej albo nie prowadziliście wcześniej żadnej innej działalności złożenie tego wniosku to równocześnie wniosek o nadanie numeru NIP oraz REGON. Składając taki wniosek oprócz swojego dowodu osobistego należy przygotować informację dotyczące FIRMY waszej działalności, czyli nazwy, którą będziecie się posługiwać w relacji z kontrahentami, oznaczenie RODZAJU DZIAŁALNOŚCI, którą będziecie prowadzić, oznaczenie MIEJSCA w którym będziecie prowadzić działalność, wskazanie W JAKIEJ FORMIE BĘDZIECIE OPŁACAĆ PODATEK DOCHODOWY oraz FORMĘ WPŁATY ZALICZKI, jak również RODZAJ PROWADZONEJ DOKUMENTACJI RACHUNKOWEJ. Są to kluczowe zagadnienia dla każdego przyszłego biznesmena, warto dokładnie przemyśleć zanim udacie się do urzędu.

Jeśli chodzi o FIRMĘ waszej działalności to dla jednoosobowych działalności gospodarczych jedynym wymogiem jest to aby zawierała ona wasze imię i nazwisko. Do tego możecie dodać dowolne określenia. Jeśli jednak nie chcecie być wtórni i chcecie sprawdzić czy wymyślona przez was nazwa nie funkcjonuje już na rynku na stronie CEiDG ( http://prod.ceidg.gov.pl/ceidg.cms.engine/) możecie wyszukać czy ktoś już zarejestrował działalność o takiej nazwie. Może to być pomocne szczególnie jeśli chcecie się wyróżnić w najbliższym otoczeniu.

Następnie musicie na potrzeby wniosku wskazać RODZAJ DZIAŁALNOŚCI w odniesieniu do KODÓW PKD, które zostały sformułowane. Na stronie internetowej Ministerstwa Rozwoju pod adresem https://www.biznes.gov.pl/tabela-pkd znajdziecie całą listę kodów, z których należy wybrać takie, które jak najlepiej będą określały to, co będziecie chcieli robić w ramach zakładanej działalności gospodarczej.

Równie istotny jest wybór MIEJSCA prowadzenia działalności, które wskażecie w rejestrze. Wiadomym jest, że na samym początku większość przedsiębiorców stara się minimalizować koszty, więc zastanawia się czy koniecznie musi wynajmować specjalnie przeznaczony na ten cel lokal czy może wskazać np. miejsce zamieszkania. Odpowiedź na to pytanie jest twierdząca, jedynym warunkiem jest tutaj to, aby posiadać TYTUŁ PRAWNY do takiego lokalu np. tytuł własności, umowa najmu, umowa dzierżawy, nieodpłatne użyczenie lokalu. Tutaj w ostatnim przypadku też należy zwrócić uwagę na jedną bardzo ważną kwestię. Jeśli lokal nie należy do Was i bezpłatnie udostępnienia go Wam ktoś z najbliższej rodziny (tzw. I i II grupa podatkowa z ustawy o podatku od spadków i darowizn) wówczas nie ma to żadnych skutków podatkowych. Jeśli jest to jednak osoba niespokrewniona – wówczas urząd skarbowy traktuje tą oszczędność jako Wasz przychód, który rodzi konsekwencje podatkowe! Dodatkowo warto wiedzieć, że prowadząc działalność w miejscu zamieszkania możecie wyznaczyć na ten cel cały lokal lub jego część np. jeden pokój. Taka decyzja może mieć jednak określone skutki podatkowe. Jeżeli prowadzicie działalność w cudzym lokalu (np. wynajętym mieszkaniu), musicie mieć zgodę właściciela na prowadzenie działalności. Wynika to z faktu, że lokal przeznaczony na cele działalności gospodarczej jest zazwyczaj obłożony wyższym podatkiem od nieruchomości.

Kluczową decyzją, którą musicie podjąć przed rozpoczęciem działalności jest wybór FORMY OPODATKOWANIA podatkiem dochodowym. Przy jednoosobowej działalności, w zależności od branży w której chcecie działać, możecie mieć do wyboru jedną z 4 opcji: zasady ogólne czyli takie same jak dla pracowników, podatek liniowy, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych oraz karta podatkowa. Każda z wymienionych przeze mnie opcji ma swoje plusy i minusy w zależności od Waszego biznes planu każda z nich, o ile jest dopuszczalna, może przynieść zarówno korzyści jak i niedogodności.

To jednak nie wszystko co koniecznie musicie zrobić zakładając swoją działalność. Po odejściu od „jednego okienka” musicie się udać jeszcze co najmniej do dwóch urzędów, aby zakończyć wszelkie niezbędne formalności.

Po pierwsze musicie w ciągu 7 dni od daty rozpoczęcia działalności złożyć zgłoszenie do ZUS. Należy złożyć druk ZUS ZUA (gdy zakładana działalność jest jedynym Waszym źródłem dochodu) lub ZUS ZZA (gdy oprócz zakładanej działalności jesteście zatrudnieni na umowie o pracę i zarabiacie powyżej najniższej krajowej). Możecie to zrobić w dowolnym oddziale ZUS w całej Polsce.

Po drugie, przed założeniem działalności musicie ustalić czy będziecie VATowcami, czyli czy będziecie musieli odprowadzać podatek VAT. Dla niektórych rodzajów działalności jest to obowiązkowe. Co prawda sam wniosek do CEiDG stanowi ogólne zgłoszenie do Urzędu Skarbowego, jednak deklarację VAT trzeba złożyć osobno. Jeśli więc jesteście objęci VATem, najpóźniej dzień przed wystawieniem pierwszej faktury VAT musicie złożyć formularz/deklarację VAT-R. Właściwy dla tych celów jest, tak jak ogólnie podczas zgłoszenia, Urząd Skarbowy właściwy dla Waszego miejsca zamieszkania, a nie dla miejsca prowadzenia działalności. Warto na to zwrócić uwagę w sytuacji gdy w Waszej miejscowości jest kilka Urzędów Skarbowych, albo gdy mieszkacie w innej miejscowości niż będziecie prowadzić działalność.

Wszystkie przedstawione informacje to właściwie tylko podstawy tego co może wam się przydać, ale jednocześnie najważniejsze zagadnienia, które musicie opanować przed startem działalności. Co najważniejsze, wszystkie rejestracje i deklaracje są BEZPŁATNE. Na rynku funkcjonuje wiele firm, które wysyłają do młodych przedsiębiorców wezwania do opłat za umieszczenie ich w rejestrach bliźniaczo podobnych do oficjalnych jak CEiDG. Nie warto dać się zmanipulować takimi działaniami, jedynym rejestrem do którego wpis jest wymagany i obowiązkowy jest CEiDG, czyli Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej. Wszelkie pozostałe rejestry są dobrowolne i nie warunkują możliwości prowadzenia działalności. Jednoosobowa działalność gospodarcza ma niewątpliwie wiele zalet, chociażby uproszczona księgowość czy niskie koszty jej założenia i stosunkowo niewielki formalizm. Ma ona jednak również swoje minusy, warto więc przed podjęciem decyzji o wyborze formy prowadzenia działalności gospodarczej skonsultować się z profesjonalistą. Zachęcam do dyskusji, a w następnym wpisie przybliżę Wam formalności związane z założeniem spółki cywilnej oraz spółki jawnej.