W zeszłym tygodniu na moim blogu mogliście przeczytać o „Małym ZUSie”. Cieszę się, że materiał Was zainteresował i otrzymałam liczne wiadomości prywatne z dodatkowymi pytaniami. Reakcje na ten wpis zainspirowały mnie do napisania o kolejnym zagadnieniu – pojęciu które każdy z Was zna, ale nie każdy wie „z czym to się je”, a co najważniejsze – kiedy to się Wam opłaca. Dziś przeczytacie u mnie o PODATKU LINIOWYM.
A więc od początku. Zakładacie działalność gospodarczą, musicie więc wybrać właściwą formę opodatkowania podatkiem dochodowym (o czym pisałam w pierwszym wpisie z cyklu „Vademecum młodego przedsiębiorcy”) . Tak jak Wam pisałam mamy tutaj na formularzu do wyboru 4 możliwości: zasady ogólne, PODATEK LINIOWY, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych oraz kartę podatkową. Zasady ogólne, czyli tzw. skala podatkowa powinna być znana każdej osobie, która przepracowała choć jeden rok podatkowy i składała PIT. W formie tej, w zależności od wysokości uzyskanego dochodu, stosujemy 18% bądź 32% stawkę opodatkowania. Ma ona swoje blaski i cienie jeśli chodzi o stosowanie jej w działalności gospodarczej, ale wydaje się bardziej powszechnie znana niż podatek liniowy, a przecież nie chcę Was zanudzać 🙂
Z PODATKU LINIOWEGO mogą wybrać głównie osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą. NIE MOŻNA jednak z niego skorzystać, jeśli w TYM SAMYM ROKU PODATKOWYM świadczycie usługi na rzecz obecnego lub byłego pracodawcy, odpowiadające czynnościom, które Wy lub co najmniej jeden z Waszych wspólników wykonywaliście lub wykonujecie w roku podatkowym w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy. Jeśli w trakcie roku podatkowego spełnicie ten warunek będziecie obowiązani do wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu tych zaliczek.
W podatku liniowym inaczej niż przy skali podatkowej mamy tylko jedną stawkę 19%. Jednak jest ona niezależna od wysokości uzyskiwanego dochodu. Pamiętajcie jednak, że DOCHÓD oznacza PRZYCHÓD (czyli to co zarobiliście netto) minus KOSZTY UZYSKANIA PRZYCHODU. To od dochodu, a nie przychodu obliczamy należny podatek.
Skorzystanie z PODATKU LINIOWEGO ma swoje wady oraz zalety. Wybranie tej formy oznacza, że jeśli Wasza działalność w trakcie roku podatkowego nagle osiągnie olbrzymi sukces, nie będziecie zmuszeni, w przeciwieństwie do skali podatkowej, do oddania nagle 32% waszego dochodu. To samo oznacza jednak, że nawet jeśli zarobicie bardzo niewiele, zawsze zapłacicie więcej niż ci, którzy wybrali skalę podatkową. Jakie są jeszcze inne wady i zalety tego rozwiązania?
Początkujący przedsiębiorca może wybrać opłacanie zaliczek na podatek dochodowy miesięcznie albo kwartalnie. Obliczanie podatku jest znacznie łatwiejsze niż przy skali podatkowej, ponieważ nie trzeba pamiętać o kwocie granicznej 85 528 zł i kwocie zmniejszającej podatek. Można również odliczyć od przychodu koszty jego uzyskania. PODATEK LINIOWY opłaca się więc tym bardziej, im więcej ponad kwotę 85 528 zł zarobicie w danym roku, a granicą faktycznej opłacalności jest około 100 000 zł. Wszystko to brzmi pewnie nieźle, ale forma ta ma również swoje wady.
Osoby wybierające PODATEK LINIOWY nie może rozliczyć się wspólnie z małżonkiem. Podatnik w takim przypadku nie może odliczyć ulg za dzieci, za internet czy też rehabilitacyjnej. Nie może również skorzystać z preferencyjnego rozliczenia dla osób samotnie wychowujących dzieci. Nie może również odliczyć kwoty zmniejszającej podatek. Opisane przeze mnie zasady odnośnie ulg podatkowych dotyczą przypadku, gdy działalność gospodarcza, którą zakładacie to Wasze jedyne źródło dochodu. Jeśli oprócz prowadzenia własnej działalności uzyskujecie dochody również z innych źródeł i rozliczacie je według skali podatkowej (np. pracujecie jednocześnie na umowie o pracę), wówczas istnieje możliwość uwzględnienia większości ulg podatkowych w zeznaniu rocznym, które składacie jako pracownik zatrudniony na etat. Należy jednak pamiętać, że wtedy istnieje konieczność złożenia DWÓCH ODDZIELNYCH DEKLARACJI. Tą z PODATKU LINIOWEGO należy złożyć do 30 kwietnia następnego roku podatkowego na formularzu PIT-36L i dodać załącznik PIT/B. Z etatu zaś musicie złożyć w tym samym terminie deklarację na formularzu PIT-37. Osoba taka nadal jednak nie ma prawa do wspólnego rozliczenia ze współmałżonkiem ani skorzystać z preferencyjnych zasad rozliczenia dla osób samotnie wychowujących dzieci.
Jak widzicie wszystkie przedstawione przeze mnie okoliczności dla jednego przedsiębiorcy mogą stanowić wadę PODATKU LINIOWEGO, gdy dla drugiego ta sama cecha może być największą zaletą. Zastanawiacie się więc, czy decydując się na wybór jednej formy opodatkowania jesteście na nią skazani już do końca prowadzenia działalności? Oczywiście, że nie, sposób opodatkowania możecie zmieniać właściwie po każdym roku podatkowym, składając stosowną deklarację do 20 stycznia roku podatkowego, w którym chcecie wybrać inną formę. Decydując się na daną formę opodatkowania, wybierając pomiędzy skalą podatkową a PODATKIEM LINIOWYM zawsze trzeba przeanalizować nie tylko sytuację finansową swojej firmy, ale również swój stan rodzinny i ulgi, które przysługiwałyby Wam na zasadach ogólnych. W takim przypadku warto skonsultować się z profesjonalistą, aby ograniczyć ryzyko tego, że przez najbliższy rok będziecie zobowiązani do opłacania podatku dochodowego na niekorzystnych dla Was warunkach.